Cordoba patios en meer.

We wonen hier inmiddels al negen zomers en iedere keer zeggen we in mei tegen elkaar, laten we bloemenpatio´s van Cordoba eens gaan bekijken. Deze week (3 mei 2017) zijn we gegaan. Cordoba is een stad die ons altijd een beetje in verwarring brengt. Je hebt de grote boulevards en statige pleinen van het nieuwe Cordoba en de kleine achteraf straatjes en de straatjes in de Joodse wijk bij de beroemde Mezquita. Die tegenwoordig kathedraal genoemd moet worden.

De meeste toeristen komen in mei voor het inmiddels wereldberoemde patio festival, tijdens de eerste twee weken van mei, in de ochtend. Wij zijn altijd een beetje tegendraads en dachten we gaan mooi na 18.00 uur, want naar goed Andalusisch gebruik sluiten alle patio´s van 14.00 - 18.00 uur om de bloemen water te geven, lekker te eten en daarna even een korte siësta te houden.

Tegen 18.15 waren we op de plaza de las Tenillas, een groot plein met fontein en een v.v.v. kantoor. We probeerden de aardige mevrouw achter de balie de mooiste route te ontfutselen maar de routes waren  natuurlijk allemaal even mooi. Buiten gekomen hebben we besloten om een paar routes te doen die niet in de buurt van de Joodse wijk of in de buurt van de Mezquita waren. Gewoon omdat we die buurten redelijk goed kennen en de andere buurtjes niet.

Je zou denken dat deze routes goed zijn aangegeven. Het hele patio festival is namelijk zelfs sinds vijf jaar als Spaans cultureel erfgoed op de monumentenlijst van het Unesco geplaatst. Aan de wandel dus maar niets is aangegeven je hebt alleen de route op een plattegrondje. Wij zijn niet zulke kaartkijkers en kaartlopers. We verdwalen altijd in een stad en zien dan dingen die andere mensen misschien nooit zien. Toch heb ik tijdens een route nog nooit zoveel verdwaasd kijkende mensen gezien die een kaartje op de kop hielden, dwars bekeken of besloten om stiekem een groep met gids te gaan volgen. Wij zijn natuurlijk verdwaald, we hebben ongeveer 15 patio´s bekeken, sommigen kwamen per ongeluk op ons pad of we werden er door een aardig Cordobees naar verwezen. Tegen 21.00 uur kwamen op een grote patio waar een Flamenco concert zou worden gegeven. Het was al behoorlijk vol. Bij navraag bleek dat het concert ongeveer.... om 22.00 zou beginnen. Dat gingen we dus niet doen. 

We besloten richting de Mezquita te lopen en kwamen langs de patio van Maria, die er erg leuk uitzag, niet op de routekaart stond en een leuk restaurantje bleek te zijn. Hier zijn we in een krakende stoel neergezakt. Hebben ons gelaafd aan een heerlijke Andalusische  revuelta met groene asperges, een paar uitstekende glazen rode wijn en als toetje het meest hemelse gerechtje wat we tot nu toe hier hebben gegeten. Tocino de cielo, heerlijk zoet want daar houden we van en het smolt op de tong. De ober bracht ons een twee flesjes met een aperatief van de zaak, we konden kiezen uit een kruidenbitter  of een zoete wijn uit Malaga en hiermee sloten wij een geweldig avond in Cordoba af. Een stad die ons iedere keer weer verrast en een heel Andalusisch karakter heeft. Een mengeling van dorp en grote stad.

Tips: boek voor een nachtje een hotel in Cordoba en geniet van de warme en vriendelijke binnenstad. Bekijk de patios ´s avonds. s´Morgens worden er bussen met duizenden toeristen gedropt.  Kijk bij het restaurantje van Maria naar binnen en laat je verleiden door de gemoedelijke sfeer de tuin en haar heerlijke eten. Doe als de Andalusiers, probeer verschillende gerechtjes en zeg, para compartir. (om te delen) Spanjaarden eten ´s avonds niet veel, ze zijn gewend om tussen de middag ( 14.00 - 16.30) uitgebreid te lunchen.