hartje Andalusie

Dit jaar werden we uitgenodigd door Alberto en Mari Carmen om hun mantanza (slachten van varkens) mee te maken. Alberto wilde graag dat ik een fotoreportage van het geheel zou maken om het vast te leggen voor de toekomst. We wilden al jaren graag een keer een matanza meemaken. Nu ineens, helemaal onverwacht waren we uitgenodigd en nu.. nu moesten we even slikken. Er bij zijn als de varkens worden gedood en geslacht. Een ervaring die je als Nederlands stadsmens niet kent en waar ik in Nederland eigenlijk nooit aan gedacht zou hebben. Om 8 uur ´s morgens kwamen we bij het huis van Alberto en Mari Carmen, het was al een drukte van belang. Jonge mensen, oude mensen en iedereen kletste geanimeerd met elkaar, in afwachting van de matanza. Veel familie, dochter, schoonzoon, zwagers, opa´s en vrienden. Alberto had ´s morgens drie! varkens opgehaald in het buurdorp Montefrío en natuurlijk moest iedereen even in de kar kijken. Het waren behoorlijke varkens, een roodharige, een gevlekt

  Vandaag 1 december is het weer een prachtige zonnige herfstdag. Geweldig om een wandeling vanuit huis te maken. Ik pakte mijn camera en dacht; ik ga iedere 100 meter van mijn wandeling een foto maken. Een mooi voornemen maar de gedachte veranderde al snel. Het idee werd; ik maak veel foto´s van de wandeling die ik hier vanuit het huis ga maken om onze gasten te laten zien wat je zo dicht bij het vakantiehuis allemaal kunt zien of om op onze pagina op facebook  te zetten. Deze invalshoek laat je op een andere manier kijken en je fotografeert ook wat je in  het verleden al vaak hebt vastgelegd. Het licht in Andalusie is toch altijd anders dus de foto´s ook. De eerste foto vanaf het weggetje bij het huis, langs de boerderijtje van de hermanos waar altijd voor de garage een gordijn hangt, waarom? Het weggetje wordt bijna overwoekerd door grote agaveplanten die door de boertjes dan maar gewoon als een heg worden bijgeknipt. Duqua kijkt al waar waar ik blijf. Ze weet inmiddels al prec