hartje Andalusie

Zondag 1 oktober heb ik Sjaklien vanuit casa con guiño naar het treinstation van Cordoba gebracht vanwaar ze naar Salamanca is gereisd voor een intensieve Spaanse taalcursus van drie weken. Iets wat Sjaklien al 10 jaar graag wilde en waar ik eerlijk gezegd de moed niet voor kan opbrengen. Tijdens de rit naar Cordoba hadden Sjaklien en ik ons weer verwonderd over het enorm afwisselende landschap van eerst de olijfbomen daarna de wijnstreek van Montilla , de zonnebloemvelden en graanvelden bij Cordoba. Nadat Sjaklien op de trein was gestapt ben ik met  de auto richting Medina Azahara gereden  zie: http://www.medinaazahara.org/  De Medina Azahara kan ik aanbevelen maar ik was er al eens geweest en wilde de natuur in het omliggende gebied ontdekken. Daar heb ik geen spijt van gekregen. Ik ben over een kleine geasfalteerde bergweg gereden ( CO 5314 en afgeslagen naar de CO 3402) en heb mijn ogen uit gekeken. Enorme dennenbossen tegen bergen aangeplakt en aan het begin van de route e

Het embalce de Iznájar is een stuwmeer dat in de zestiger jaren is gebouwd of moet je zeggen ontstaan. Dictator Franco opende in 1969 de dam. Er stond tot misschien 5 jaar geleden nog een standbeeld van hem bij de tunnel en de familie Franco schijnt no g   steeds een huis op de berg bij de stuwdam te bezitten. Het is het grootste stuwmeer van Andalusie en het meer wordt gevoed door de Rio Genil en andere kleinere riviertjes. Er moesten meer dan 2000 mensen voor verhuizen en ongeveer 600 woonhuizen zijn onder het water verdwenen. Het water wordt gebruikt als drinkwatervoorziening, irrigatie en voor een electriciteits centrale bij de dam. Sinds een paar jaar mag het meer ook gebruikt worden voor creatieve doeleinden. Vissen mag alleen met een vergunning die helaas voor het toerisme moeilijk te bemachtigen is i.v.m. de bureaucratische regelgeving.  De verschillen in de waterstand zijn per jaar erg groot. Dit jaar 2017 is erg warm en er is deze winter weinig regen gevallen je ziet he

We wonen hier inmiddels al negen zomers en iedere keer zeggen we in mei tegen elkaar, laten we bloemenpatio´s van Cordoba eens gaan bekijken. Deze week (3 mei 2017) zijn we gegaan. Cordoba is een stad die ons altijd een beetje in verwarring brengt. Je hebt de grote boulevards en statige pleinen van het nieuwe Cordoba en de kleine achteraf straatjes en de straatjes in de Joodse wijk bij de beroemde Mezquita. Die tegenwoordig kathedraal genoemd moet worden. De meeste toeristen komen in mei voor het inmiddels wereldberoemde patio festival, tijdens de eerste twee weken van mei, in de ochtend. Wij zijn altijd een beetje tegendraads en dachten we gaan mooi na 18.00 uur, want naar goed Andalusisch gebruik sluiten alle patio´s van 14.00 - 18.00 uur om de bloemen water te geven, lekker te eten en daarna even een korte siësta te houden. Tegen 18.15 waren we op de plaza de las Tenillas, een groot plein met fontein en een v.v.v. kantoor. We probeerden de aardige mevrouw achter de balie de

Zondagmorgen worden we wakker van de telefoon. Het is Nati, een vriendin van ons die samen met Sjaklien in het koor van Algarinejo zingt maar ook lid is van de Flamenco dansgroep uit Iznajar. Of we mee willen naar Cordoba daar is een concourso met optredens van vier flamenco groepen waaronder die uit Iznájar. We hoeven niet erg lang na te denken, we gaan mee. Zes euro per persoon voor de bus en vertrekken om 18.00 uur en tegen 01.00 weer terug. De bus vertrekt keurig op tijd en iedereen heeft er zin in. Gisteren is de dansgroep ook in Cordoba geweest maar het regende en daarom ging het niet door. Volgens het weerbericht zou het vanavond droog blijven. Vlak voor Cordoba begint het te miezeren. In Cordoba komt het met bakken uit de lucht. Het optreden wordt door organisatie afgezegd. Wel moet de dansgroep in flamenco kleding zich melden bij de organisatie, ze krijgen er misschien een bedrag voor? De gordijnen in de bus gaan dicht en ineens zit ik toch wel een beetje ongemak