Natuurgebied boven Cordoba en terug via Ecija

- oktober 02, 2017

Zondag 1 oktober heb ik Sjaklien vanuit casa con guiño naar het treinstation van Cordoba gebracht vanwaar ze naar Salamanca is gereisd voor een intensieve Spaanse taalcursus van drie weken. Iets wat Sjaklien al 10 jaar graag wilde en waar ik eerlijk gezegd de moed niet voor kan opbrengen. Tijdens de rit naar Cordoba hadden Sjaklien en ik ons weer verwonderd over het enorm afwisselende landschap van eerst de olijfbomen daarna de wijnstreek van Montilla , de zonnebloemvelden en graanvelden bij Cordoba. Nadat Sjaklien op de trein was gestapt ben ik met de auto richting Medina Azahara gereden zie: http://www.medinaazahara.org/

De Medina Azahara kan ik aanbevelen maar ik was er al eens geweest en wilde de natuur in het omliggende gebied ontdekken. Daar heb ik geen spijt van gekregen. Ik ben over een kleine geasfalteerde bergweg gereden ( CO 5314 en afgeslagen naar de CO 3402) en heb mijn ogen uit gekeken. Enorme dennenbossen tegen bergen aangeplakt en aan het begin van de route en aan het eind kurkeiken in grote aantallen met daartussen grazend mooi roodbruin rundvee. In het hele gebied ben ik twee auto´s tegengekomen en een motorrijder. Op één van de informatieborden ontdekte ik dat dit een relatief jong natuurgebied is. Tot 1956 stond het vol olijfbomen en werd het voor de jacht en landbouw gebruikt. Door de ontvolking, de mensen zochten werk in de grote steden, werd het gebied langzaam weer overgenomen door de natuur. Er zijn inmiddels veel dennen, kurkeiken, kastanjes, notenbomen en andere soorten bomen en struiken te vinden. Het is een wonderlijke gewaarwording wat de natuur in iets meer dan 60 jaar kan doen. Mooi ook om te zien hoe Andalusië voor het planten van die vele olijfbomen er waarschijnlijk heeft uitgezien. Voor mij zouden ze dit in veel meer gebieden mogen laten gebeuren ´helaas´ moet er ook geld verdiend worden en de olijfolie wordt niet voor niets het goud van Andalusië genoemd.

Ik rijd meestal zonder navigatie en zie dan wel waar ik terecht kom na meer dan 40km door ruig natuurgebied te hebben gereden belande ik in de provincie Sevilla. Heb een stuk de A 453 gevolgd door een relatief plat gebied waar ook de rivier de Guadalquivir doorstroomt en na het indrukwekkende natuur gebied belande ik nu in enorme graanvelden die al lang gemaaid en waarschijnlijk alweer opnieuw ingezaaid waren. Ik zag grote sinaasappelplantages, verschillende soorten fruit en groenten en bij Ecija (overigens een erg mooi stadje, zeker bezoeken als je in de buurt bent) iets wat ik niet had verwacht enorme velden met katoenplanten die nu ongeveer geoogst worden. De wegkant was bezaaid met katoenvlokken. Ik realiseerde mij onderweg wat een natuurlijke en landbouw rijkdom Andalusië heeft. Daarnaast kwam ik door een aantal mooie dorpen. Daartussen bergen, heuvels, prachtige steden en dorpen en toen ik om 18.30 iets te eten ging halen bij een klein barretje waar stierenvechten werd gekeken en de bardame klaagde over de hitte voelde ik mij ondanks mijn slechte Spaans ineens een Andalusier. In de auto zag ik tijdens het rijden dat het inderdaad erg warm was. Om 19.10 uur was het nog 34 graden. Bijna thuis in Iznajar werd ik ook nog eens getrakteerd op een prachtige zonsondergang.