Granada feest Virgin de las Angustias.

15 september is de dag dat de inwoners van de stad Granada bloemen brengen bij de Basilica de la Virgin de las Angustias. In 1982 ontstond deze traditie nadat twee broers de bloemenhulde populair maakten bij de Granadinos. Waarom? vraag ik mij dan af want het zijn geen 100 mensen die bloemen brengen maar minimaal 35.000 personen komen ´even´ langs. De bloemen zijn voor de Virgin de las Angustias en zij is de beschermheilige van de stad Granada, je moet dus wel denken dat er nog veel mensen zijn die geloven dat deze heilige Maagd tegenwoordig ook nog veel betekenis en krachten heeft. Volgens het bisdom van Granada is de bloemenhulde het populairste feest van de stad en wordt het door alle lagen van de bevolking gevierd. Zelf denk ik dat de feria van Granada populairder is maar dat is natuurlijk minder religieus.

Feesten zijn er in Andalusië in overvloed. Aan iedere heilige wordt wel een fiësta gewijd. Sommigen klein en sober maar meestal uitbundig. Zo ook dit feest in Granada. De mensen staan vanaf een uur of 2 geduldig in de rij. Tegen een uur of 5 worden de eerste bossen in ontvangst genomen door de dames van het broederschap, hierna wordt het een geoliede machine. De bloemen worden van hun verpakking ontdaan en doorgegeven aan de mannen die in stellages staan en de bloemen in het hekwerk hangen. 

Daarna kan er langs de toegangsdeur van de basiliek worden gelopen waar de Virgin in al haar pracht staat tentoongesteld met een dode Jezus in haar armen, er wordt een kruis geslagen en  dan terug naar de openbare ruimte. De bloemen worden in ontvangst genomen tot er niemand meer in de rij staat en dat kan wel tot 2 uur in de nacht duren. Daarna volgt een mis.

Maar Andalusië is Andalusië niet als er geen spektakel is tijdens deze religieuze gebeurtenis. Alle hoogwaardigheid bekleders en het bisdom is voltallig aanwezig en natuurlijk een belangrijk militair,de commissaris van Politie en brandweer, mensen uit de politiek zowel links en rechts en wie weet wie nog meer. Ze zitten urenlang op mooie pluchen stoeltjes en kijken toe. Alles wordt gefilmd door de eigen TV crew van het bisdom Granada en live uitgezonden.

                                                             

                                                                     

Letterlijk het hoogtepunt van de dag is de brandweer die met  een enorme ladderwagen komt en een drietal grote bossen op het hoogst bereikbare punt boven de ingang plaatst. Daarna wordt er Viva Granada, viva Los Bomberos (brandweermannen) door duizenden mensen geroepen en dan vliegt er laag een helikopter met veel lawaai over de mensenmassa en strooit vanuit de lucht duizenden bloemen over de mensen. Tussendoor treedt een flamenco groep op en er zit een klassiek orkest dat bekende Spaanse klassiekers speelt.

Ik heb het dan wel even gehad en wandel richting de grote fontein (Fuente de las Granadas) waar een soort promenade is. Hier staan mannen en vrouwen met paarden en koetsen en ze showen wat hun paarden en ruiters zoal kunnen. De cafe´s en restaurants puilen uit, het feest kan beginnen. Er komt een enorme stoet kinderen op pony's voorbij en selfies worden bij honderden geschoten. Dan realiseer ik mij dat ook deze ruiters en amazones allemaal bloemen bij zich hebben. Zij zullen dus ook in de rij voor de kerk aansluiten. Ik koop een biertje en ga even later terug naar de kerk waar ik Sjaklien , mijn vriendin, weer ontmoet. Sjaklien heeft het paardenvolk nog niet gezien en we besluiten om nog even te blijven.

Een tijdje later verschijnen de eerste ruiters. De eerste ruiter blijft voor de deur van de basiliek staan, biedt zijn bloemen aan en zingt vanaf zijn paard een ode voor de heilige maagd. Daarna komen alle paardrijders en koetsen langs en worden de bloemen gegeven. De twee grote rekken zijn al voor driekwart gevuld met bloemen.

Wij besluiten een hapje te gaan eten.

Het is 8 uur avonds, nog een beetje vroeg voor Andalusië. We vinden een leuk restaurant vlakbij de basiliek. We zijn de eersten en hebben moeite om een keus te maken uit de voor ons onbekende gerechten. Het is een restaurant met een ongebruikelijke mix van Japanse , Peruaanse en Mediterrane gerechten. We maken een keuze en wachten de gerechten vol spanning af. We krijgen geen spijt, het eten ziet er mooi uit en smaakt heelijk met een goed glas Ribeira. Het restaurant ligt aan een mooi pleintje, we horen geregeld muziek en zien veel mensen in flamenco kleding.

Tegen 10 uur gaan we nog even kijken bij de basiliek. Tot mijn verbazing staat er nog steeds een rij mensen van zeker 150 meter. De rekken met de bloemen zijn zo goed als gevuld. Alle bloemen die niet in de rekken passen worden ´s avonds rondom het beeld van de Virgin gelegd. Net als we weg willen gaan. Klinken claxons, veel zware motorgeluiden en tot onze grote verbazing komen de motorclubs van Granada en omgeving met veel motorgeweld ook hun bloemen aanbieden. De Virgin gaat met haar tijd mee.

Wij besluiten naar huis te gaan. Het is 11 uur en de rij met mensen die bloemen brengen is nog steeds honderden meters. De terrassen zitten bomvol en wat ons nog steeds het meeste verbaast bij deze feestelijke gebeurtenissen, er valt geen kwaad woord, mensen wachten geduldig en daarna  wordt er gegeten, gedronken en genoten van het mooie weer.

Viva Granada, viva Andalucía!