hartje Andalusie

  Dit jaa r wilde ik naar de feria van Málaga voor de paarden en de koetsjes. Het hele spektakel speelt zich af in het centrum  van de stad, onder andere voor het gemeentehuis waar allerlei folkloristische dansgroepen en muziekkorpsen defileren. Helaas waren we te laat!  Dus maar wandelend naar  het centrum richting Plaza de la Merced waar stoer uitziende politieagenten te paard de weg vrij maakten en....daar kwamen de koetsen zomaar op ons pad. Veel mensen op de koetsen waren gekleed in traditionele klederdracht en de paarden en  veel muilezels waren prachtig opgetuigd. Ongeveer dertig koetsen getrokken door soms wel acht paarden of muilezels trokken voorbij en het was een indrukwekkend gezicht. Op de Plaza de la Merced dronken we een tinto de verano en langzaam zagen we vanaf ons terrasje  de stad volstromen. Veel vrouwen en kinderen in prachtige flamencojurken en mannen in traditionele kostuums altijd weer een prachtig gezicht om al die mooie Malagueños in hun feestkleding  t

Uiteindelijk ben ik natuurlijk wel weer bij het kapelletje gekomen en een tijdje later bereikte ik de asfaltweg. Sjaklien opnieuw gebeld en nu begreep ze waar ik was. Ze waren onderweg en zouden mij oppikken. Na een kwartiertje zag ik een auto aankomen, het was inmiddels donker. De auto stopte en daar waren mijn redders, Sjaklien en Paqui. Ze hoorden mijn avontuurlijke tocht aan en vonden het maar onverantwoord. Overlegt wat we nu zouden doen en Nuria gebeld zij kent de omgeving. Na veel Spaans overleg bleek er in Algarinejo een zekere Javier te wonen die het gebied kende en over een tractor en een grote 4 wheel drive beschikte. Paqui wist waar hij woonde en in Algarinejo aangekomen vonden we zijn vrouw al snel en even later kwam Javier zelf. Verhaal verteld en de foto´s laten zien waar de auto ongeveer stond. Gelukkig herkende Javier het gebied en aller vriendelijkst bood hij aan om morgen de auto los te trekken.  Ppppppppppppfffffffffff, het zweet droop na het avontuur van mijn

Ik ben altijd al avontuurlijk ingesteld geweest. Sinds ik in Andalusië woon is het misschien nog wel erger geworden. Altijd op zoek naar nieuwe dingen en wegen. Afgelopen zaterdag bracht ik Sjaklien naar het koor in Algarinejo en om de tijd te doden tot 22.00 uur, dan begon Nederland Brazilie, kon ik mooi nog even wat foto´s in de buurt nemen. Ik besloot naar de kleine kapel te gaan die gelegen is tussen Algarinejo en het gehucht La Viña. Een mooi en ruig gebied waar een particulier boven op een bergpunt een kapel aan het bouwen is. Daar aangekomen heb ik wat foto´s gemaakt, ik was er al vaker geweest en er was niet erg veel veranderd. Wel vraag ik mij iedere keer af wat iemand bezield om zoiets te bouwen. Wie weet ontmoet ik de persoon nog eens en kan hij het persoonlijk vertellen. Daarna terug in de auto ben ik een landweggetje ingeslagen om te zien of er nog meer moois was te ontdekken. De kapel kon ik op een gegeven moment mooi vanuit de verte fotograferen zodat je een beet

Semana Santa Granada. Aangekomen in Granada moesten we even iets drinken. We belanden in het Albacin op een terrasje vol getatoeëerde mannen en vrouwen met grote pitbulls. Binnen bestelde ik de drankjes even later kwam de juffrouw ze brengen en Sjaklien vroeg of ze het programma of de routes van de processies wist. Ze lachte en zei ik ben niet religieus, ik zou het niet weten. Even later komt er een jongeman met een kaal hoofd en een grote oorbel en tattoos  bij ons staan en zegt dat hij wel weet waar de processies langs gaan. In snel Spaans begint hij te vertellen, ook hij is niet religieus maar de processie van vandaag is de mooiste van het jaar. De processie van de gitanos begint tegen 18.00 uur en eindigt bovenin het Albacin vannacht tussen 4 en 6 uur. De mensen die de troon dragen en de processie begeleiden zijn dan bekaf. Er zijn heel veel kaarsen en geregeld zullen de mannen die de troon dragen Jezus aan het kruis of het Mariabeeld laten dansen. Wij en de jonge mensen op he

. De muur uit de Koper tijd is het begin van mijn wandeling vandaag. Een monument van 5000 jaar oud en ernaast een gat gegraven door de archeologen van de universiteit van Granada voor meer archeologisch onderzoek.Het is een vreemde plek, een groot vlak stuk land met fabuleuze vergezichten waar je heerlijk kunt slenteren en dan ineens verrast wordt door een enorme afgrond. Geiten hebben deze vlakte afgegrazen waardoor het een kaal groen stuk land is geworden en er bloeien alleen kleine bloemetjes. Vandaag trekt de overkant van de vlakte mij meer, er staat een oude herdershut. Volgens de archeologen is de schuilhut maar een jaar of tweehonderd, voor hun is dat niets 200 jaar maar ik blijf het een geweldige hut vinden. De zon schijnt door een paar gaten in het dak en tovert een aantal flitsende ogen op de binnenmuur die je door de opening aanstaren. De auto volgt stapvoets het landweggetje, goed opletten voor de kuilen gemaakt door de regen van een